- көбе
- (көне.)
батырлардың соғыста кебенек сыртынан киетін сауыты (киіз кеудеше). Оның екі түрі болады: а) жүректің тұсын, білекті, тізені, иықты садақтың оғынан, қылыштан қорғау үшін жалпақ темірден жасалғаны; ә) бүкіл кеудені қорғау үшін тырнақ көбесіне ұқсас қола не мысты, кейде алтынды қобылап, қатпарлап тізіп, не металл шынжырларды біріктіріп көйлек тәріздес етіп жасалғаны. Кейін көбенің жеңіл кеудеше түрі шықты. Садақ оғы көбені бұза алмаған соң көбе бауыр қозы жауырын жебені шығарған. Батырлар мінетін аттың арқасын, қабырға-сы мен мойнын түгелдей жабатын көбелер де жасалған.
Казахский толковый терминологический словарь по военному делу. — Мектеп.